Gedaan met lachen – Woordje van onze voorzitter Bart De Wever

“Gedaan met lachen met de Walen”, kopte De Standaard enkele weken geleden. Sinds 2007 groeit de Waalse economie sneller dan de Vlaamse. Een dikke proficiat voor onze Waalse broeders. Maar vooral een waarschuwing voor Vlaanderen: als wij nu het heft niet in eigen handen nemen, is het gedaan met de Vlaamse voorspoed.

Wij zijn op de limieten van het Belgische gebotst. Ons pensioenstelsel hervormen, werken lonend maken, de loonkosten verlagen, de competitiviteit herstellen, ondernemerschap aanmoedigen door een stabiele fiscaliteit,… Dat zijn de paden die Vlaanderen moet bewandelen om te groeien. En dat zijn de paden die het federale niveau blokkeert.

Onze vertraagde groei is bijvoorbeeld deels te wijten aan de vergrijzing. Vlaanderen kampt met een tekort aan arbeidskrachten. We kunnen dat opvangen door diegenen langer aan het werk te houden die nog steeds een meerwaarde bieden op de arbeidsmarkt. Maar zelfs Bruno Tobback zegt dat de federale pensioenhervorming onvoldoende is.

Confederalisme

Bovendien speelt de internationale context mee. Wallonië is vooral gericht op Frankrijk, een land waarmee de loonkosthandicap zeer klein is. Vlaanderen is een exporteconomie sterk gericht op Duitsland. En met dat land is de loonkosthandicap dramatisch hoog. Wij hebben er dus alle baat bij om de loonkost aan te pakken. Maar de Franstalige partijen weigeren mee te werken op het federale niveau.

Een van de succesfactoren van Wallonië zijn overigens de subsidies die de Waalse overheid verstrekt aan bedrijven. Wallonië mag dat van de Europese Unie omdat het nog steeds een Europees achtergesteld gebied is. Vlaanderen mag dat niet. Wij kunnen alleen door een lastenverlaging bedrijven aantrekken. En waar wordt dat tegengehouden? Inderdaad: op het federale niveau.

Daar gaat confederalisme over. Confederalisme is geen verhaal over institutionele hervormingen, maar over onze toekomst en die én die van onze kinderen. Wij moeten de hefbomen in handen krijgen om ons eigen beleid te voeren. Wallonië bewijst dat het België niet nodig heeft om herop te leven. Maar zij mogen ons niet tegenhouden om het zelf beter te doen. Anders zal het lachen ons geheel vergaan.